Chloor is een ander mineraal dat betrokken is bij de vocht- en elektrolytenbalans. Het is een anion in de extracellulaire vloeistof. Dit is het belangrijkste gebruik in het lichaam. Het is het andere bestanddeel dat we in voldoende hoeveelheden binnenkrijgen uit het gewone tafelzout dat wordt gebruikt om voedsel op smaak te brengen.
De inname is in verschillende vormen, voornamelijk gecombineerd met natrium of vergezeld van kalium. In de dunne darm wordt bijvoorbeeld eerst natrium opgenomen en daarna volgt chloor. Dit betekent ook dat een toename van de hoeveelheid natrium in het lichaam waarschijnlijk zal worden gevolgd door een toename van het aantal chloride-ionen.
Chloor wordt in het lichaam in beperkte mate opgeslagen in de huid en de onderhuidse weefsels, in eiwitkamers in celmembranen, en vooral in het maagdarmkanaal en in het skelet. Veel gaat ook vaak en regelmatig verloren door uitscheiding in het zweet, nieren als urine en darmuitscheiding als een fecale component. Tijdens warm weer nemen de natriumverliezen drastisch toe door zoutverliezen in het zweet. Deze zouten geven zweet zijn zoute smaak.
Gebruik van chloor in het lichaam
1. Een elektrolyt dat betrokken is bij de vochtbalans
Het is een belangrijk anion (60% van de anionen) in extracellulaire vloeistof en is betrokken bij de regulatie van extracellulaire vloeistof. Het is de tweede meest voorkomende elektrolyt in het serum na natrium.
Dit maakt het ook centraal in het handhaven van de pH van de lichaamsvloeistoffen als een zuur ion dat de pH verlaagt. Chloor helpt bij het handhaven van de vloeistofdruk over celmembranen. Door dit te doen, handhaaft het tegelijkertijd de elektrische neutraliteit van de celomgeving.
Deze neutraliteit beïnvloedt gewoonlijk alle andere componenten, hun concentratie en hun beweging in en uit de cellen. Het is deze neutraliteit die wordt gewijzigd onder invloed van specifieke chemische signalen om bepaalde metabole en homoostatische uitwisselingen mogelijk te maken. Chloor handhaaft de integriteit van al deze processen in samenwerking met natrium en kalium.
Het voorkomt cystische fibrose en CFTR's
2. Maagsap in de vorm van zoutzuur
Chloor wordt door klieren in de darmwand uit het bloed opgenomen en gebruikt bij de productie van HCl-zuur, dat de pH van voedsel in de maag verlaagt om eiwitvertering mogelijk te maken. Chloor speelt dus een rol om ervoor te zorgen dat al het eiwit dat we consumeren voor onze spieren en versterking, wordt afgebroken en opgenomen door de darmen.
Het meeste hiervan wordt ook verderop in de dunne darm en dikke darm weer opgenomen voor hergebruik in het lichaam.
3. Zuur-base-evenwicht
Chloor, eenmaal ingenomen, dissocieert van zijn oorspronkelijke verbinding en vormt anionen die reageren met andere elementen in verschillende reacties om nieuwe verbindingen te vormen. Omdat het negatief geladen is, draagt het bij aan de regulering van de pH in het lichaam. Het helpt bij de preventie en behandeling van alkalose.
4. Belangrijk diagnostisch testonderdeel
Het chloorgehalte is een belangrijke indicator voor de toestand van het lichaam. Ze zijn nuttig bij het beoordelen van pathologische aandoeningen, aangezien hypochloremie en hyperchloremie beide vaak aangeven dat er een storing is in een bepaald lichaamssysteem. Deze twee tegengestelde aandoeningen worden veroorzaakt door andere problemen in homeostase en metabolisme of zijn de oorzaak van andere ernstige problemen.
Deficiëntie (hypochloremie)
Dit komt het meest voor bij zuigelingen die een zoutvrije formule krijgen. Zout is een van de grootste en meest betrouwbare bronnen van chloride-ionen en daarom leidt het ontbreken van deze smaakmaker in voedsel gemakkelijk tot een voedingstekort. Hun dieet moet goed worden gereguleerd, zodat het voldoende chloride bevat.
Andere factoren die kunnen leiden tot een acute ontwikkeling van tekorten zijn braken, diuretica, de ziekte van Addison waarbij de bijnieren niet efficiënt hormonen produceren, congestief hartfalen, hyperaldosteronisme en nieraandoeningen. Overmatige verliezen kunnen optreden in feces, zweet of urine.
Symptomen zijn onder meer:
· Vloeistofverlies
· Uitdroging
· Lethargie
· vermoeidheid
· Misselijkheid
· Duizeligheid
· Spierkrampen
De gevolgen van een tekort zijn onder andere:
Alkalose - de toestand van het bloed met een pH hoger dan normaal vanwege een teveel aan basische ionen en onvoldoende zure ionen om deze te neutraliseren. Bij ontoereikende omstandigheden met chloride-ionen nemen de bicarbonaationen ter compensatie toe.
Coma is een van de gevolgen als de aandoening zeer ernstig wordt.
Hyperchloremie
Dit is de toestand waarin het lichaam een teveel aan chloride-ionen heeft. Dit veroorzaakt een onevenwichtigheid met betrekking tot natrium en kalium, waarvan de functies nauw verwant en meestal antagonistisch zijn.
Enkele van de oorzaken zijn:
Problemen met het maag-darmkanaal
Uitdroging door hoge koorts en zweten, braken, diarree
Overmatig vochtverlies uit de nieren als gevolg van diabetes insipidus en de ziekte van Addison.
Effecten van chemotherapie die schade aan de nier veroorzaken, waardoor het effect van de symptomen toeneemt naarmate het lichaam verzwakt.
Effect van sommige medicijnen
Symptomen van deze aandoening zijn onder meer:
Vloeistof vasthouden
Hoogh bloeddruk
Spierzwakte, spasmen en spiertrekkingen
Doof gevoel
Onregelmatige hartslag
Convulsies
De aandoening is te behandelen via vloeistoftherapie en toediening van intraveneuze vloeistoffen, het op de juiste manier veranderen van het dieet en het veranderen van medicatie als dit de oorzaak was.
Uw chloridegehalte is belangrijk voor het behoud van een optimale werking. U moet ze laten controleren en eventuele problemen oplossen, aangezien progressieve stadia van afwijkingen moeilijk te behandelen kunnen zijn en levenslange effecten hebben vanwege hun centrale rol in het lichaam.
Ze zijn ook een goede indicator van hoe efficiënt uw lichaam werkt. Ze drukken gekanaliseerde afwijkingen en disfuncties uit. Laat ze nakijken en zorg voor de juiste brandstof. Vitaminfood is een goede brandstof voor een goed gevoel. We hebben je chloridewaarden goed.
References:
1. https://selfhacked.com/blog/low-chloride-levels-hypochloremia/